Laurentii - numquam solus incedes

Genealogie Laurentii

Numquam solus incedes

Inhoud

Verhalen

Voetnoten

¹Bronnen: funerabilia.be, ethesis.net .

Verhalen - 1849 - Cholera epidemie te Leuven

In Leuven vond in de jaren 1833, 1849 en 1866 een cholera-epidemie plaats. De personen die leden aan cholera en die te Leuven verbleven in de betrokken jaren, werden genoteerd op lijsten. Onder de niet-Leuvenaars vinden we ook enkele personen met de familienaam Lauwers.

lijst van	naam	afkomstig van
1833	geen meldingen
1849	Lauwers Hortence Lauwers Maria Lauwers Martinus Lauwers Virgina	Kessel-Loo Pellenberg Kessel-Loo Kessel-Loo
1866	Lauwers Henrietta	Antwerpen

Cholera in Leuven¹

In de 19e eeuw braken in Europa verschillende grote cholera-epidemieën uit. Cholera is een infectieziekte veroorzaakt door een bacterie die zich via besmet water verspreidt. Kenmerken zijn op de eerste plaats braken, heftige diarree en uitdroging. In de 19e eeuw was er nog geen degelijke behandeling en het sterftecijfer was dan ook erg hoog (ruim 50%). Men vergeleek de zogenaamde “blauwe dood” (door de ziekte kreeg de huid immers een vreemde blauwe kleur) met de zwarte dood (pest) van de voorgaande eeuwen.

In Leuven bedroeg het aantal dodelijke slachtoffers van de drie grote cholera-epidemieën die deze regio troffen ruim 1000 personen. Het kwalijkste jaar was 1849, met 577 doden, vooral in de armere, druk bevolkte wijken rondom de Voer, in de zomer een open riool. De graven van de minder begoede overledenen waren meestal van aarde, met metalen kruisen, waarop de naam van de overledene met verf werd aangebracht. Regenbuien maakten de graven na relatief korte tijd anoniem.

Afbeelding: op het stadskerkhof van Leuven werd 150 jaar later een herinneringsmonument in dezelfde stijl als de oude graven opgetrokken, met vermelding van de meest getroffen buurten (straten) op de kruisen. Dat zijn straatnamen als de Brouwerstraat, de Glasblazerijstraat, de Slachtstraat.

De Leuvense bevolking groeide tussen 1847 en 1874 traag aan. De plattelandsvlucht bleef beperkt ten opzichte van andere stedelijke gebieden omdat Leuven zich niet in dezelfde mate ontwikkelde als industriestad. In de bevolkingscijfers valt ook stagnatie en lichte terugval op, veroorzaakt door slechte oogsten en epidemies. Er was een slechte oogst in 1846, in 1847-1848 brak tyfus uit die vooral toesloeg in de volksbuurten, in 1849 was er de cholera-epidemie, tussen 1855-1856 was er een lange en strenge winter, en in 1866 en 1867 brak een nieuwe cholera-epidemie uit. Nog in 1871 brak er een pokken-epidemie uit in Leuven.