(c) laurentii.be

Genealogie Laurentii

Numquam solus incedes

Inhoud

Blog

Documenten *

Foto's

Gezinnen

Stamboom

Startpagina

Thematisch

Verhalen

Verwante families

*Specifieke documentatie en links voor deze pagina

Verhalen op deze pagina

Burgers gesneuveld tijdens de tweede wereldoorlog - Gesneuvelde soldaten in het Belgische leger - Belgisch-Amerikaanse militairen in het leger van de V. S.A. - Gesneuvelde verzetslieden - Overlevende verzetslieden - Henri Cuypers, echtgenoot van Marie Lauwens, was een oorlogswees - Barbara Lauwers (Božena Hauserová) ontvangt de bronzen star medaille voor haar werk voor de OSS - Huub Lauwers, Nederlands geheim agent voor de SOE

Voetnoten

¹ Peter Serrien is historicus en auteur van het boek “Tranen over Mortsel” en schreef meerdere boeken over de oorlog: “Oorlogsdagen”, “Zo was onze oorlog”, “Van onze jongens geen nieuws” en “Elke dag angst”.

² Zie ook verhaal Barbara Lauwers

³ Zie ook aankomsten in New York

⁴ SOE = Special Operations Executive, de Britse spionagedienst tijdens W.O. 2

⁵ Het zogenaamde Englandspiel was een tijdens de tweede wereldoorlog uitgevoerde spionage en contraspionage tussen de SOE in het Verenigd Koninkrijk en Nazi-Duitsland.

⁶ Zie ook gezinsreconstructies Antwerpen na 1801.

⁷ Voornaamste bron: “Zij die niet terugkeerden. De politieke gevangenen van Hombeek en Leest” van Geert Clrerbout.

⁸ Zie gezin

⁹ Zie gezin

¹⁰ Zie gezinsreconstructies Niel.

Bronnen 1940-1945: o.m. “Systematiek en willekeur, Het verhaal van de politieke gevangen uit het arrondissement Mechelen”, Patrick Moreau, EPO, 2004; "Onder Duitse knoet", Staf Vivijs, uitgegeven bij De Cuyper, Dendermonde/Zele (met bijzondere dank aan Louis Vivijs) ; "De Zwarte Hand. Het verzet tegen de nazi's in Klein-Brabant en de Rupelstreek." door Tjen Mampaey, uitgeverij EPO 1993 (ISBN 9789064457401; "Nos héros morts pour la patrie", l'épopée belge de 1914 à 1918, tableau d'honneur des officiers, sous-officiers, solcat, marins en civils tombés pour la défense des foyers belges”, Van Der Elst, 1920; “Helden en Martelaren 1940-1945, de gefusilleerden”, J. Rozez, Brussel; Wedersamenstelling verloop van de krijgsgevangenschap van Louis Vivijs door Paul Vivijs, april 2009. Met bijzondere dank aan Hilde Vivijs (die in 2013 aan een boek werkt over 'De Zwarte Hand'.)

Foto’s Mortsel 1943 (Public Domain), boek "Tranen over Mortsel" en Antwerpen 1944 (bewerkt) van (c) Peter Serrien, met toestemming van de auteur. - (c) Foto's uit familiearchief laurentii.be en collectie Vivijs-Lauwens (met dank aan Hilde Vivijs, Mechelen) - (c) Foto Normandië Patrik Lauwens, 1999 - Foto's uit private collecties: Leopold Hammel, Mechelen - Barbara Lauwers OSS - concentratiekamp Mittelbau-Dora - Huub Lauwers - Medaille Bronze start (onder Public Domain, 1940-1945).

1939-1945 - De Tweede Wereldoorlog

Verhalen - Burgerslachtoffers tijdens de tweede wereldoorlog

10 mei 1940 Lokeren		Jozef Lauwers, geboren op 12 december 1924 te Exaarde als zoon van Germain Lauwers en Martha Van de Velde, kwam om tijdens een bombardement te Lokeren op 10 mei 1940. Hij was 15 jaar oud en één van de eerste oorlogsslachtoffers.
26 mei 1940 Leie		Felix Lauwers, een onderwijzer uit Tildonk, sneuvelde op 26 mei 1940 aan de Leie, samen met zijn collega Gerard Mommaers. Hun stoffelijke resten werden gerepatrieerd, en op 22 en 23 juni 1940 vond er een rouwdienst plaats. Beiden werden bijgezet op het kerkhof van Tildonk.
27 mei 1940 Aarsele		Honoré Lauwers was geboren op 14 juni 1884 te Aarsele, een deelgemeente van Tielt, West-Vlaanderen, als zoon van Henri Lauwers en Marie-Léonie Wybo. Hij observeerde tijdens de slag om de Leie door een mazegat in de stalling de vechtende Belgische en Duitse soldaten en werd bovenaan zijn hoofd getroffen door een afketsende kogel. Hij overleed ter plaatse, in de gemeente Sint-Baafs-Vijve, een deelgemeente van Wielsbeke in West-Vlaanderen, op 27 mei 1940. Zijn twaalfjarige zoon Jozef stond naast hem en werd gekwetst aan een oor. Honoré was op 25 januari 1927 gehuwd te Geluwe met Eline Anna Demyttenaere. Honoré liet zeven kinderen na en zijn weduwe overleefde hem 43 jaar. Zij stierf te Sint-Baafs-Vijve op 17 oktober 1983.
3 juni 1941 Egem		Tijdens een bombardement te Egem kwam Remi Heynderickx om en werd zijn echtgenote Marie Tack gekwetst. Zij waren de ouders van Joseph Heynderickx, die op 27 oktober 1951 te Egem huwde met Marie Madeleine Lauwers, een dochter van Maurice Lauwers en Irma De Brabandere.
5 april 1943 Mortsel		Renée Lauwers, onderwijzeres aan het Sint-Vincentiusinstituut, kwam om tijdens een luchtaanval op 5 april 1943 te Mortsel. Zij was geboren op 3 december 1919 te Antwerpen, was 23 jaar oud en woonde te Mortsel.
Afbeelding: de nasleep van het bombardement van Mortsel van 5 april 1943 (Bron: Peter Serrien^1)
2 juli 1943 Aarschot	Jan Paul Lauwens, geboren op 25 augustus 1884 te Aarschot, en er op 1 mei 1909 gehuwd met Marie Louise Broos, overleed op 2 juli 1943 te Aarschot.
25 augustus 1944 Willebroek	Frans Peeters, de echtgenoot van Coleta Juliana Lauwers, woonachtig in de Vaartstraat 88, kwam om tijdens een Amerikaans bombardement op de fabrieken van Amoniak te Willebroek op 25 augustus 1944. De bommen kwamen naast het fabrieksterrein terecht, vernielden 20 huizen, beschadigden er 102, en er vielen 17 doden. Frans Peeters was geboren op 10 januari 1904 te Willebroek en was veertig jaar oud.
28 oktober 1944 Antwerpen	Georges Lauwers, zijn echtgenote Liesbeth Hendrickx en dochter Maria Paulina kwamen om op 28 oktober 1944 in Antwerpen^6. Die dag viel om 18:20h een V2-bom, afgevuurd vanuit Nederland, op de Bontemantelstraat in Antwerpen en er vielen 71 doden en 81 gewonden. De schade was omvangrijk. Het ging om een dichtbevolkte, smalle straat. De wijk werd verwoest en bestaat niet meer. Ze maakte plaats voor wat nu het Theaterplein is met de Stadsschouwburg [Zie gezin ANT XVIII – 2319]. Journalist Jan De Schuyter werkte voor Het Handelsblad en was getuige: “Buiten flitste een verblindende, zilverige, groene klaarte door de duisternis. Ergens kraakte een geweldige ontploffing, gevolgd door het verdoofd gerommel van een grote massa stenen en meubelen, die tot gruis en splinters naar beneden donder- den. Op onze binnenplaats vielen een paar ruiten van de koepel aan scherven. Een vaststaand venster vloog met een ruk open. En dan niets meer…”.
Afbeelding: de verwoesting na de V2 inslag in de Bontemantelstraat in Antwerpen (Bron: Peter Serrien^1)
16 december 1944 Mortsel	Mathilde Lauwers kwam om tijdens een luchtaanval op Mortsel op 16 december 1944. Zij woonde te Mortsel. Carlo Lauwers, geboren op 10 december 1928, kwam eveneens om tijdens de luchtaanval op Mortsel op 16 december 1944, 16 jaar oud (foto links)^6.		Jan Baptist Lauwers, woonachtig te Antwerpen, kwam eveneens om tijdens de luchtaanval op Mortsel^6 (foto boven).
8 maart 1945 Mortsel	Marie Josephine Lauwers overleed ingevolge een bominslag te Mortsel in de Sint-Jozefskliniek. Zij was de echtgenote van Van Boghout Frans Eduard, gehuwd op 29 april 1882 te Antwerpen. Marie Josephine was geboren op 16 december 1857 te Antwerpen als dochter van Frans Louis Lauwers en Marie Josephine Mortelmans^6.

Verhalen - Meldingen van gesneuvelde soldaten in het Belgische leger

	Afbeelding: herdenking van de landing in Normandië in juni 1999. Henri Keersmaekers, Berlaarse verzetsman, omringd door Patrik Lauwens en zoon Edwin Keersmaekers rechts, te Saint-Mère-Eglise, Frankrijk.
Lauwers Adrien, van Hofstade, brigadier 1e gidsen	Lauwers August, van Brussel, soldaat 2e regiment artillerie
Lauwers Cyriel A.-L., van Nederbrakel, soldaat 8e Linie	Lauwers Emile, van Poperinge, soldaat 10e regiment artillerie
Lauwers Emile F.-M., van Watermaal, voormalig soldaat 8e Linie	Lauwers Felix, van Tildonk
Lauwers Frans, van Mechelen, soldaat 1e karabiniers	Lauwers Florent, van Boom, sergeant-majoor, 5e Linie
Lauwers Henri, van Aalst, soldaat 10e Linie	Lauwers Jean, van Ukkel, soldaat karabiniers-wielrijders "De zwarte duivels", 2e bataljon
Lauwers Joseph, van Kasterlee, 2e Linie	Lauwers Joseph-J., van Kontich, korporaal 4e Linie
Lauwers Petrus, van Boom, soldaat 2e Gidsen	Lauwers Louis, van Hemiksem, soldaat karabiniers-wielrijders "De zwarte duivels", 2e bataljon
Lauwers Raymond, gesneuveld in Frankrijk, 2e regiment zware artillerie
Lauwers Francis Joseph overleed te Wingene op 26 mei 1940. Hij was soldaat-milicien van de klasse 1937 bij de 2e Jagers te Voet, 10e compagnie, gedomicilieerd te "Lampremy" (Dampremy?) in Henegouwen, vrijgezel, en gestorven als gevolg van "hémorragies" (bloedingen of bloeduitstortingen). Het verslag werd in het Frans opgesteld via een "model 8" formulier door kapitein Cailliau van een ambulance compagnie ("50i"?). Lauwers Francis Joseph was geboren op 15 november 1917 te Charleroi als zoon van Lauwers François Joseph en Appoline Vanderbeek en daar gedomicilieerd luidens een verklaring van de pompiers Emiel Vandendriessche (40 jaar) en Marcel Bogaert (35 jaar).

Verhalen - Meldingen van Belgisch-Amerikaanse militairen in het leger van de Verenigde Staten

Lauwers Alfons H.	geboren in 1923 te Ohio, V.S., nam dienst op 30 januari 1943 te Ohio. Volgens laatste gegevens woonachtig te Hawaii.
Lauwers Charles L. Jr.	geboren in 1912 te België, nam dienst op 10 april 1942 te New York. Volgens laatste gegevens woonachtig te Florida^2
Lauwers François Leonard	geboren op 21 oktober 1894 te Antwerpen^6, wonend te Kings, New York, V.S., vermeld met "draft registration card" in 1942, genoteerd als "Merchant Marine service number 60012" kwam om in 1939-1945 volgens Amerikaanse gegevens.
Lauwers Henry Leo	geboren op 6 september 1927, was een Amerikaans oorlogsveteraan van Wereldoorlog II, TDC US Navy, overleden op 15 januari 2001 en begraven te Wood County Memory Gardens, Ohio, V.S.
Lauwers James G.	geboren op 7 september 1923 te Montana, V.S., was een Amerikaans oorlogsveteraan van Wereldoorlog II, US Army, overleden op 15 februari 2000 en begraven te Sunset Memorial Gardens, Montana, V.S. Hij nam dienst op 15 februari 1945 te Montana en werd vermeld als woonachtig te Utah.
Lauwers Marcel H.	geboren in 1922 te Arkansas, V.S., nam dienst op 28 december 1944 te Arkansas. Volgens gegevens daar woonachtig.
Lauwers Marcel Herbert	geboren op 15 augustus 1896 te "Dampremi" (?) België, wonend te Sebastian, Arkansas, V.S., vermeld met "draft registration card" in 1942
Lauwers Theophile F.	geboren op 8 augustus 1880 te Hoboken^6, België, wonend te Berks, Pennsylvania, V.S., vermeld met "draft registration card" in 1942

Verhalen - 1945 - Barbara Lauwers ontving de bronze star medaille voor haar werk voor de OSS
	Afbeelding: een opmerkelijke vermelding betreft corporal Barbara Lauwers, WAC, die de bronze star medaille ontving in april 1945 van generaal 'Wild Bill' Donovan voor haar werk voor de OSS (geheime dienst) tijdens de tweede wereldoorlog.

Barbara Lauwers was betrokken bij de psychologische oorlogsvoering opgezet door de United States Office of Strategic Services (OSS) Morale Operations in het zuiden van Italië tijdens de tweede wereldoorlog. Geallieerde propaganda werd verspreid achter de vijandelijke linies waarbij gevangen genomen Duitse soldaten, met name Sudeten en Oostenrijkers, werden ingezet ("Operation Sauerkraut"). Een circulaire van de zogenaamde "Verein Einsamer Kriegerfrauen" (vereniging van eenzame oorlogsvrouwen), hadden tot doel het moraal van de Duitse soldaten te ondermijnen. Het was een creatie van het Women's Army Corps (WAC) en OSS moraal operaties agent korporaal Barbara Lauwers. De actie was zo succesvol dat de Washington Post er op 10 oktober 1944 een artikel aan besteedde. De circulaire was bedacht door Barbara Lauwers en achter de linies verspreid door zogenaamde 'Sauerkraut' agenten. Zestien Duitse gevangen vrijwilligers werden uitgerust met uniformen, kredietbrieven, wapens, kompassen, andere spullen als Italiaans geld en sigaretten, en nabij Sienna achter de linies gedropt, waar de propaganda literatuur en folders werden verspreid. Ook de aanslag op Hitler werd hierbij geëxploiteerd. Diverse 'Sauerkraut' missies zouden volgen.

Barbara Lauwers kreeg de medaille voor een andere succesvolle campagne die leidde tot de overgave van honderden Tsjechische en Slovaakse soldaten die in het Duitse leger waren ingelijfd. 

Barbara Lauwers werd geboren op 22 april 1914 in Brno, Tsjechoslovakije als Božena Hauserová. Zij studeerde af als dokter in de rechten aan de Masarykovo universiteit in november 1937 en begon te werken als advocate bij een advocatenkantoor in Brno, Tsjechoslovakije.

De jonge Jan Bata, verwant met Tomas Bata van de schoenenfabriek Bata, bood haar een job aan als journaliste. Daar leerde zij Charles Lauwers kennen, een Belgisch-Amerikaan, en zij huwden op 16 maart 1939 in het inmiddels door de Duitsers bezette Tsjechoslovakije. Het koppel verhuisde naar Belgisch Congo, waar Charles Lauwers ging werken voor Bata. Barbara organizeerde er thuiswerk voor Congolezen en bezocht er frequent de Britse ambassade, een verzamelpunt voor heel wat Europese vrouwen die er hobbies als breien deden. Daar raakte zij betrokken bij vluchtelingenwerk. In januari-maart 1941 verhuisde het koppel naar de Verenigde Staten. Charles ging vooraf in januari, Bozena volgde in maart vanuit Cape Town, Zuid-Afrika³.

Na de Japanse aanval op Pearl Harbour, meldde Charles Lauwers zich als vrijwilliger in het Amerikaanse leger. Barbara nam toen een job aan op de Tsjechoslovaakse ambassade in Washington D.C.. Naar verluid leerde zij daar Jan Masaryk, de minister van Buitenlandse Zaken, en president Edvard Benes kennen. Op 1 juni 1943 werd zij Amerikaans staatsburger en veranderde haar naam officieel in Barbara Lauwers. Dezelfde dag nam zij dienst in het Amerikaanse leger, in de voetsporen van haar echtgenoot.

Barbara Lauwers kreeg een opleiding in Dayton Beach, Florida, en werd korte tijd nadien aangesproken om te werken voor de Office of Strategic Services (OSS). Zij had heel wat troeven in huis: behalve een goede opleiding, sprak zij Duits, Frans en Tsjechisch én zij was vertrouwd met de situatie in Europa. OSS recruteerde goed opgeleide jongeren voor het elitekorps van het leger. Barbara vertelde daarover later: "De training was zwaar, kilometers marcheren, kamp opslaan in de woestijn, onder water zwemmen onder brandende olie,... Maar ondanks alles genoten we betere condities dan de doorsnee soldaat. Daarvoor moesten we wel hard werken, geen overbodige vragen stellen, en 24 uur op 24 paraat zijn." Barbara werd vervolgens op missie gestuurd naar Oran, Algerije, en vervolgens naar Rome, Italië.

Tijdens de oorlog waren Barbara en Charles Lauwers uit elkaar gegroeid, en dit leidde tot een scheiding. Begin mei 1945 vertrok haar eenheid naar het front in de Grote Oceaan, maar zij gaf de voorkeur aan Europa en belandde bij de Office of War Information (OWI). Zij verhuisde naar Salzburg, Oostenrijk. Zij droomde er van terug te keren naar haar geboorteland Tsjechoslovakije, en arriveerde met een verlofpasje per jeep met een Slovaakse kapitein die voor de repatriëringscommissie werkte, in Zelesna Ruda op 10 juli 1945. Het was een emotioneel gebeuren: "Ik herinnerde me hoe Jan Masaryk in de kerstperiode van 1943 ervan droomde naar Tsjechoslovakije terug te keren. Als hij thuis zou komen, zou hij de grond kussen, en dat is precies wat ik deed toen ik in mijn geboorteland aankwam." Na een week verbleven te hebben bij haar moeder, keerde zij terug naar de Verenigde Staten. Haar legerdienst zat er op, zij was zwanger van een soldaat en bracht een dochter, Marina, ter wereld. Zij werkte in die periode als journaliste voor The Voice of America, om in mei 1947 opnieuw naar Brno in Tsjechoslovakije te reizen. Haar dochter Marina was toen 11 maanden oud. Zij kon er echter geen werk vinden, naar verluid omdat zij aan de 'verkeerde kant' (Amerikanen i.p.v. Russen) tegen Hitler had gevochten.

In de kerstperiode van 1947 werd zij benaderd door Ivo Duchacek, een parlementslid, die haar waarschuwde voor een communistische machtsovername. Oudjaar 1947 al vloog zij terug naar Washington. Enkele maanden was zij opnieuw werkloos, om dan in de Congress Library aan het werk te gaan als analiste van nieuwsbladen, kranten en radio stations van de Sovjet Unie. Daar ontmoette Barbara haar tweede echtgenoot, een Poolse aristocraat, Joseph Junosz Podoski. Zij bleven 30 jaar een koppel, tot zijn overlijden (Naar verluid zou zij er voor zorgen dat Podoski in Polen kon worden begraven, zijn laatste wens). In augustus 1968, tijdens de Sovjet bezetting van Tsjechoslovakije, werkte zij in Wenen, Oostenrijk om vluchtelingen uit het Oostblok te helpen, onder meer voor de Tolstoï stichting. Zij bleef er negen jaar. Bij haar tweede huwelijk had Barbara de naam van haar echtgenoot aangenomen, Podoski. In 1999 ontving zij de medaille Gratias Agit Jan Masaryk als beloning voor de verspreiding van de goede naam van Tsjechië in het buitenland, van ambassadeur Martin Butora van de Slovaakse ambassade te Washington, en nog in 2003 kreeg zij op 89-jarige leeftijd een bijzonder Tsjechoslovaaks ereteken 'Tsjechische vrouw van het jaar 2003'.

Verhalen - 1940-1945 - Meldingen van gesneuvelde verzetslieden

Lauwers Eduard	afkomstig van Oostende, overleed te Dachau, DE
Lauwers Emiel^6	geboren op 3 juni 1896 te Antwerpen als zoon van Jan Lauwers en Carolina Mersveldt, overleed op 10 juli 1944 te Gross Strehlitz, Polen. Emiel was op 18-jarige leeftijd als vrijwilliger soldaat geweest in het 8e Linie regiment bij het Belgisch leger bij de aanvang van de Eerste Wereldoorlog, net zoals zijn broer (milicien) Karel en was in 1914 al eens drie dagen krijgsgevangen geweest en ontsnapt. Hij werd gerepatrieerd naar Engeland, waarbij zijn schip op een mijn liep - een avontuur dat de opvarenden wisten te overleven - en keerde terug naar het front in 1915, tot hij op 6 juni 1918 gewond raakte door de ontploffing van een Duitse obus. Hij huwde na de "Grote Oorlog" op 26 oktober 1920 met Bertha Vangrieken. Hij was een begenadigd violist en verzorgde met zijn vrouw, een pianiste, de muzikale begeleiding van stomme films en ze gaven concerten. Hun rondzwervend bestaan leidde er toe dat hun kinderen Charles te Parijs en Dirk te Antibes werden geboren. Vanaf de jaren 1929-1930 maakte Emiel deel uit van het prille N.I.R.-orkest (radio-orkest van België).  Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd hij actief verzetstrijder bij de 'Milices Patriotiques du Front de l'Indépendence', ook wel het 'Onafhankelijkheidsfront' of de 'O.F.'. De organisatie ontstond in zijn woonplaats Watermaal-Bosvoorde rond pastoor Kannaerts en Gaston Lecour. Op 21 juli 1943 werd hij gearresteerd en via Esterwegen (Emsland) gedeporteerd naar Gross Strehlitz, het huidige Strzelce Opolskie in Polen. Een bevriende dokter, André Dumont, bracht de familie nadien op de hoogte van de omstandigheden van Emiels overlijden op 10 juli 1944 in het kamp.
Lauwers Frans Afbeelding: de Mechelse verzetsman Leopold Hammel (geboren op 21 augustus 1919 te Mechelen) overleed te Ganacker.	afkomstig van Zemst, werd gearresteerd op 23 april 1944 en overleed te Ganacker, DE. Ganacker was een werkkamp van het concentratiekamp Flossenburg. Ganacker is misschien wel het meest bekend omdat de 25-jarige Mechelse verzetsman Leopold Hammel er overleed op 17 maart 1945. Leopold Hammel was student-adjudant aan de Militaire School en activist voor de inlichtingendienst Zero. Hammel werd op 31 maart 1944 opgepakt door de Gestapo op beschuldiging van spionage. Via de gevangenissen van Antwerpen, Sint-Gillis, en de kampen van Ebrach, DE, en Wolfenbütel, DE, belandde hij uiteindelijk in Flossenburg, DE. Zijn dood vond plaats zowat een jaar na het overlijden van Frans Lauwers.
Lauwers Hendrik Jaak	Hendrik Lauwers was brandwacht en verzetsman, geboren op 11 augustus 1919 in Niel. Op 11 augustus 1944 kwam hij om tijdens een bevrijdingsactie te Schelle^10.
Lauwers Jan^6	geboren op 20 maart 1909 te Hoboken, werd vermist in het concentratiekamp te Mittelbau-Dora nabij Nordhausen, DE, waar ook al het kamp Buchenwald lag. In het Mittelbau concentratiekamp werden de gevangenen gebruikt als goedkope werkkrachten in de wapenindustrie, voornamelijk voor de productie van V2's. Afbeelding: Dwangarbeiders in het concentratiekamp Mittelbau-Dora, 1945
Lauwers Jan	was politiek gevangene. Hij overleed te Seezen in april 1945.
Lauwen Louis	geboren op 2 januari 1905 te Noorderwijk, werd gevangen genomen en op konvooi geplaatst op 10 augustus 1944 naar Büchenwald. Hij overleed in mei 1945 te Dachau.
Lauwers Louis	geboren op 17 oktober 1904, werd gevangen genomen en op konvooi geplaatst op 10 augustus 1944 naar Büchenwald.
Lauwers Marius	geboren op 26 augustus 1906 te Poperinge, werd op 23 mei 1944 op konvooi gezet van Brussel naar Büchenwald.

Verhalen - Meldingen van overlevende verzetslieden

Alfons Lauwens (zie ook verder: “Fidelio” afdeling Hombeek)	was voorman van de Witte Brigade, het verzet tijdens de tweede wereldoorlog, te Mechelen. Hij werd geboren op 19 februari 1890 als zoon van Jan Pieter Lauwens en Florentine Buelens, en was op 15 mei 1912 te Hombeek gehuwd met Maria Van Camp. Ook Maria was actief verzetslid. Zij woonden met Louis Lauwens, een broer van Alfons, en diens vrouw Melleke in één huis met aparte vertrekken nabij de spoorweginstallaties van Hofstade-Muizen. Deze spoorweginstallaties waren tijdens de oorlog meermaals het doelwit van sabotage gezien hun belang voor de transporten en deportaties. Alfons en Maria werden met militaire eer begraven.
Louis Vivijs Afbeelding: Louis Vivijs omstreeks 1950.	De Tisseltse broers Louis en Gustaaf Vivijs waren lid van de verzetsgroep "De Zwarte Hand". Zij werden gearresteerd in 1941 en overleefden 4 jaar gevangenissen en concentratiekampen. Gustaaf Vivijs behoorde met de Tisseltse koster De Mol tot de oprichters van de organisatie. Hij werd bevrijd door de Amerikanen in Mauthausen, zijn broer Louis te Nordhausen (op 11 april 1945).  Louis huwde Julia Lauwens. Kinderen uit dit gezin: Leo, geboren te Duffel op 29 oktober 1956 (zijn peter was Louis' broer Staf); Paul Vivijs, geboren te Duffel op 22 januari 1958; Guido, geboren te Duffel op 11 september 1959; Chris,  geboren te Duffel in 1962; Hilde, geboren te Duffel op 22 april 1965; Annemie, geboren te Duffel op 5 juli 1966;  Wim, geboren te Duffel op 13 april 1968. Hij overleed op 2 mei 2012.
Staf Vivijs Afbeelding: Staf Vivijs omstreeks 1950	Louis’ broer Gustaaf Vivijs schreef over zijn wedervaren een boek "Onder Duitse knoet", uitgegeven bij De Cuyper, Dendermonde/Zele. Staf Vivijs werd geboren te Tisselt op 10 oktober 1922. Hij was adjunct-secretaris bij de Arbeidsrechtsbank en huwde Maria Verlinden. Hij overleed op 29 april 2007 te Veurne. De begrafenis- plechtigheid ging door in de Sint-Leonarduskerk te Breendonk op 5 mei 2007. De broers werden op 27 oktober 1941 naar Breendonk gebracht, daarna naar Antwerpen Begijnenstraat, later naar Vorst (waar Kardinaal Cardijn hen kwam vervoegen), daarna in Wuppertal, Esterwegen, Borgermör (DE), Gross Strelitz en Gross Rosen (PL), waar de broers van elkaar werden gescheiden. Staf kwam in Mauthausen (AU) terecht, Louis in Dora-Mittelbo, en vervolgens in de Boelckekazerne te Nordhausen.
Het verloop van de gevangenschap van Louis Vivijs

Afbeelding: Louis Vivijs kort na de bevrijding in 1945. Na de bevrijding revalideerde Louis Vivijs op uitnodiging van het Deense Rode Kruis in het Gurrehus in Gurre, op 7 km van Helsingör (Denemarken) en op het kasteel van de prinsessen de Merode te Westerlo (het huidige gemeentehuis van Westerlo). Daarnaast: de broers Gustaaf en Louis Vivijs kort na de bevrijding, bij buren aan de Vaartdijk te Tisselt.
van 27-10-1941	Fort Van Breendonk, België
van 27-10-1941 tot 25-03-1941 (148 dagen)	Antwerpse gevangenis in de Begijnenstraat, Antwerpen
van 25-03-1941 tot 29-06-1942 (94 dagen)	Gevangenis Sint-Gillis, Vorst, Brussel
van 29-06-1942 tot 06-07-1943 (367 dagen)	Gevangenis in Wuppertal, Duitsland
van 07-07-1943 tot 15-03-1944 (Barak 7) (248 dagen)	Strafgefangenenlager in Esterwegen, Duitsland
van 15-03-1944 tpt 17-03-1944 (2 dagen)	Strafkamp Börgermoor, Duitsland
van 17-03-1944 tot 30-10-1944 (223 dagen)	Gevangenis Gross-Strehlitz-Strzelce Opolskie, Polen
van 30-10-1944 tot 06-02-1945 (96 dagen)	Concentratiekamp Gross-Rosen-Rogoznica, Polen. Tussen januari en maart 1945 werden de gevangenen via death marches and rail transports naar Dora gebracht. – Hij had het nummer 82564 en zat in blok nr. 9 in Gross-Rosen.
van 11-02-1945 (tussen 12 en 17-02-1945 aangekomen) tot 15-03-1945 (34 dagen)	Concentratiekamp Mittelbau-Dora, Nordhausen, Duitsland. Door de opkomst van de Amerikaanse troepen begin april 1945 werden de Mittelbau kampen geëvacueerd en werden de gevangenen naar andere kampen gebracht te voet of via treintransporten. Louis werd naar de Boelcke Kazerne gebracht in Nordhausen. – Hij had het nummer 113 625 in Mittelbau-Dora.
van 15-03-1945 (62 dagen)	Boelcke Kazerne, Nordhausen, Duitsland. Hier werd hij vermoedelijk bevrijd op 11-04-1945.
op 27-04-1945	Thuiskomst via Parijs naar Tisselt na een gevangenschap van 1279 dagen in totaal.

1945 - Huub Lauwers, Nederlands geheim agent voor de SOE⁴

Afbeelding: Huub Lauwers als soldaat Hubertus Mattheus Gerardus, beter gekend bij de naam Huub, Lauwers was betrokken bij het "Englandspiel"^5. Heel wat mensen lieten hierbij het leven, en de rol van Huub Lauwers was lang omstreden. Hij was journalist in Borneo, vluchtte bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog naar Engeland, en werd als geheimagent samen met Thijs Taconis gedropt in Nederland om een radioverbinding met Engeland te onderhouden. Hij werd geparachuteerd op 7 november 1941 en begon uit te zenden op 3 januari 1942. Hij werd op 6 maart gearresteerd door de Duitse contraspionagedienst Abwehr.

Die dwong hem opnieuw uit te zenden in hun dienst. Huub Lauwers deed mee. Tijdens zijn opleiding had hij geleerd hoe hij opzettelijk fouten moest aanbrengen, zgn. security checks, in zijn berichten. Hij liet die bewust weg, zodat de SOE zou weten dat hij was gearresteerd. De Abwehr had dit niet door... in feite moest hij elke zestiende letter verkeerd uitzenden, deed dit bewust niet en gebruikte een foutieve pseudo security check "stip" in de plaats van "stop" om de SOE te verwittigen. Was Huub Lauwers een verrader? Doordat hij bewust foutieve security checks gebruikte, en vanaf 28 maart in zijn berichten het woord "CAUGHT" meegaf, meende hij de Duitsers te misleiden en de Britten te verwittigen. Dit alles viel de SOE blijkbaar niet op. Men bleef geheime agenten sturen die prompt door de Duitsers werden gearresteerd en de meesten vonden de dood in Mauthausen. Zelfs de melding van Pieter Doerlein, een agent die ontsnapte uit de handen van de Duitsers en terugkeerde naar Engeland, vond geen gehoor bij de SOE toen hij hen probeerde duidelijk te maken dat Huub Lauwers gevangen genomen was.

Huub Lauwers werd na de oorlog onderscheiden door koningin Wilhelmina. Hij is zich blijven afvragen wat er nu eigenlijk was gebeurd. Hadden de Duitsers de Britten beetgenomen, of was het andersom? Hadden de Britten doelbewust 59 agenten opgeofferd om de Duitsers te misleiden dat de invasie, die op D-Day in Normandië plaatsvond, zogenaamd in Nederland zou plaatsvinden? Dit laatste blijkt inmiddels uit steeds meer bewijsmateriaal, al was het een schrale troost voor Huub Lauwers, al overleefde hij de wereldoorlog en overleed hij op 13 juni 2004 te Utrecht, NL.

Verhalen - 1941 - Henri Cuypers, echtgenoot van Marie Lauwens, oorlogswees

Henri Cuypers huwde op 28 april 1945 te Aarschot met Marie Elisabeth Lauwens. Henri Antoon Cuypers verloor beide ouders in oorlogsomstandigheden. Zijn vader, Gustaaf Cuypers, sneuvelde op 19 augustus 1914, “gestorven voor het Vaderland”, amper vier dagen voor de geboorte van Henri. Zijn moeder, Marie Luyten, overleed op 25 april 1941 te Leuven. Kort na de aanvang van de tweede wereldoorlog, was Henri Cuypers wees. Vier jaar later bij zijn huwelijk werd de toen zestigjarige Louis Serneels, een landbouwer uit Aarschot, vermeld als zijn stiefvader.

Verhalen – 1940-1945 – Lauwens-en bij de Witte Brigade “Fidelio” afdeling Hombeek

Bij de mannelijke leden werden vermeld: · Alfons Lauwens uit de Befferstraat. Hij was de oprichter van de afdeling die 48 leden telde en die de geschiedenis zou ingaan als “Sector N.028”^8. · Jan Lauwens · Marcel Lauwens ^9, zoon van de hoger vermelde Alfons. · Gustaaf Lauwens Bij de vrouwelijke leden werd Irma Lauwens vermeld. Afbeelding: logo van de witte brigade (uit private collectie)

Andere leden waren Leon Denteneer, Gustaaf Van Camp, Jules Teughels, Karel Phlips, Emiel Leemans, Jules Sintebin, Emiel Verdoodt, Jozef Van Der Goten, Alfons De Greef, Jozef Van Doren, Louis Van Den Eede, Frans Diddens, Jozef Moens, Robert Van Assche, Alfons Verbist, Jan Mertens, Alfons Mertens, Frans Sijmons, Jozef De Win, Petrus Dubin, Roger Dubin, Raymond Denteneer, Jan Van Assche, Frans Potums, Leopold Mees, Benoit Van Ingelgem, Alfons Jacobs, Maurice Christiaens, Frans Vergasselt, Urbain Van Craen, Pieter Van Craen, Edward Ceuppens, Clementine Sijmons, Julienne Sijmons, Maria Nuytiens, Maria Buelens, Maria Van Camp, Josephien Dubin-De Win, Angela Dubin, Pelagie Somers, Rosalie Somers, Jeanne De Win en Leonie Leukemans.

Er was ook een tak van het Geheim Leger, “schuiloord Hombeek” actief waarin actief waren: Theo Geets, Olt. de Meester de Ravestein, res. Lt. Jules Spruyt Leo Verbist (auditeur Rekenhof), Engelbert Spoelders, Frans De Win, Karel Diddens, Jan Fierens, Jozef Fierens, Leopold Fierens, Karel Huybrechts, Louis Neutiens, Edmond Phlips, Frans Rens, Jozef Ruys, Edward Tersago, Pieter Van Crombruggen, Albert Van Crombruggen, Jozef Van De Camp, Julien Van Loo, Cyriel Vermoortel, Jan Verlinden, Frans Verlinden, Frans Rosiers, Edward Moons, Theo Wuyts, Severien Boey, Louis Boey, Emiel Geets en Jan De Win.