Afbeelding met tekening

Automatisch gegenereerde beschrijving

 

(c) Laurentii.be

 

Genealogie Laurentii

Numquam solus incedes

Inhoud

Blog

Documenten

Foto's

Gezinnen

Stamboom

Startpagina

Thematisch

Verhalen

Verwante families

 

Voetnoten

 

1 Tijdens de middeleeuwen maakte de huidige provincie Luik deel uit van het veel grotere Prinsbisdom Luik. Het prinsbisdom was oorspronkelijk een bisdom waarover bisschop Notger in 980 van keizer Otto II van het Heilige Roomse Rijk de heerlijke rechten kreeg en dus naast de geestelijke macht ook de wereldlijke macht kon uitoefenen. Vanaf dat ogenblik werd een deel van het bisdom Luik een prinsbisdom en genoot het immuniteit onder bescherming van de keizer. Het was de facto een semi-zelfstandig land geworden.

2 Er zijn vermeldingen o.m. in 1641.

3 Merk de gelijkenis met de hedendaagse 'Waalse' haan. De hanen en chevron waren keel (rood) gekleurd.

4 Buiten de Europese context, is er ook een migratie van Libotte bekend naar Canada (Quebec).

 

 

image002.jpg(c) De kaarten zijn een bewerking van zoekresultaten van © familienaam.be.  -  gepubliceerd met toestemming van dr. prof. Ann Marynissen - Familiewapen uit het "Wapenboek van den Nederlandschen Adel", J.B. Rietstap,1883-1887 onder Public Domain licentie - bewerking kaartfragment Europa van 1786 onder Public Domain licentie: "The Historical Atlas", William R. Shepherd, 1926 (bron Wikipedia - collection of the University of Texas) - Familienaam in Europa: onder gebruikerslicentie van Filae.com .

 

 

Blog  - Libotte, Libot, Libon (Prinsbisdom Luik)

Op zoek naar de oorsprong van deze familienamen, kwamen we tot de bevinding dat de naam oorspronkelijk een afleiding kan zijn van een Germaans patroniem ("de zoon van Libert/Liboud/Libout"). De oudste sporen vonden we in het voormalige Prinsbisdom Luik (1366-17941) vanaf de 13e eeuw.

image005.jpg

Verspreiding familienaam Libot

image005.jpg

De grootste concentratie vinden we in 2008 op basis van de bevolkingsregisters in de omgeving van Antwerpen (77) 2, gevolgd door Genk (7) en Deinze (5), wat lijkt te wijzen op een oorsprong in Antwerpen (...). Antwerpen-stad is goed voor 43 meldingen, en dat is meteen de grootste concentratie. Er zijn geen vindplaatsen meer in Brussel, waar de naam ook sporadisch voorkwam in de 17e eeuw, behoudens 2 meldingen in buurgemeente Grimbergen.

Libotte

Libot lijkt een "Vlaamse" schrijfwijze van de naam Libotte [fonetische afleiding], vermoedelijk ontstaan in Brussel of het taalgrensgebied omstreeks de eeuwwisseling 17e-18e eeuw. Deze oorspronkelijke schrijfwijze komt nog steeds vaker voor, vooral bezuiden de taalgrens, met als uitschieters in het noorden Brussel (40), net boven de taalgrens (50+) en, in mindere mate, in de omgeving van Kortessem - Sint-Truiden - Hasselt (10) en Antwerpen (6).

image024.jpg

Bezuiden de taalgrens is de concentratie het grootst in de omgevingen van Charleroi (100), Luik (70), Namen (50) en Henegouwen (50).


Liebautimage025.jpg

Libaut

image026.jpg

Ook dit zijn mogelijke varianten, die nauwer aanleunen bij de oorspronkelijke Germaanse oorsprong.

 

Op zoek naar de oorsprong van de familienaam

Uit historische vindplaatsen van de familienamen Libot (oudste vermeldingen gevonden in 1325 [Gerardo Libot] en 1327 ["de Ham"] en in 1388, Luik) en (ouder) Libotte (oudste vermelding gevonden in 1280 in Luik), hebben wij het vermoeden dat de familienaam in het Prinsbisdom Luik ontstond, met significante migraties naar het westen en noorden (hertogdom Brabant en Nederland,  en Atlantische kust Frankrijk). In Antwerpen kwam de naam Libot alleszins voor in 1735 (huwelijk Frans Libot(te) en Anna Diels, kinderen Elisabeth Catharina Libotte geboren op 12 juli 1736 en Cornelius Libotte in Lille)2, terwijl er oudere vermeldingen Libot en Libotte zijn ten noorden van de taalgrens in de omgeving van Harelbeke (1697, doopmeter Marie Margriet Libot), Kortessem (1698, huwelijk Willem Libotte met Maria Moers), Brussel (1658, huwelijk Willem Libot met Barbara Caucien in Sint-Jacobs op de Coudenberg [in deze Brusselse parochie komt de schrijfwijze "Libot" het meest voor, nadien ook in de parochie Sint-Michiels - Sint-Goedele bv. 1691 huwelijk Anne Marie Libot met Gerard Vande Velde]; 1664, huwelijk André Libot met Anne Gaspar in de Notre Dame du Finistère; 1688, huwelijk Willem Schover en Agnès Libot; 1705, huwelijk Louis Libotte met Anne Françoise Boussifet, doopsels van Frans Libot op 20 oktober 1674 in de Sint-Jacobskerk, van Peter Libotte in 1687 en van Jacques Libotte in 1691, beide in de Capella kerk), Brugge (1726, huwelijk Hendrik Libotte met Judith Vandewalle).

In historische Europese gegevens, kwam de familienaam "Libot" vaker voor in Frankrijk aan de Atlantische kust (1087), waarvan 62% van de vindplaatsen dan in het Noorden van Frankrijk grenzend aan België, tegenover vindplaatsen in België (559), wat lijkt te wijzen op een oorspronkelijk Franse afkomst, maar dat blijkt niet het geval wanneer we van de oorspronkelijke uitspraak met een korte "o" uitgaan met klemtoon op de tweede lettergreep.

Minder waarschijnlijk lijkt de uitspraak met een lange "o" als oorspronkelijke variant. Die zou ouder kunnen zijn, indien het een afleiding van "Libaux" zou zijn, een familienaam die al in 1275-1276 voorkwam maar die vandaag de dag nog slechts één maal voorkomt in België (Doornik). De naam zou hoe dan ook oorspronkelijk een afleiding kunnen zijn van een Germaans patroniem ("de zoon van Libert/Liboud/Libout").

De familienaam Libon lijkt eerder een plausibele variant, ook qua geografische spreiding.  De afleiding van Libon met doffe "o", kwam als variant voor in de 16e eeuw in de omgeving van Luik [allicht onder invloed van het lokale Waalse dialect en fonetisch aanleunend bij de Germaanse "ou"]. Andere ogenschijnlijk verwante familienamen zijn Libotton (ouder, 1374, Luik) of Libois (1337 Montenaken) waarbij de oorsprong een toponiem kan zijn (minder waarschijnlijk).


Familienaam Libon, mogelijk ontstaan als variant in de omgeving van Luik in de 16e eeuw

image027.jpg

De familienaam Libon kwam vooral voor in de omgeving van Luik (100+ vindplaatsen), en mindere mate in de omgeving van Brussel (20), Moeskroen (14), Namen (12), Henegouwen (9), Charleroi (6) en in Vlaanderen in Antwerpen (10) en Tongeren (5, nabijheid van Luik).

In het Nederlandse Gelderland (Winssen, Beuningen)  lijkt de uitspraak van de familienaam, met de klemtoon op de tweede lettergreep en de "t", ook tot de schrijfvariant "Libotté" te hebben geleid in de tijd voor de Franse revolutie en het Napoleontisch keizerrijk (oudste vindplaats 1763), een variant die bij ons weten in België niet voorkwam. Er is ook de vermelding van een adelijke familie "de Libotte". Er was o.m. ook een pastoor met de familienaam Libotté in Groot-Linden-aan-de-Maas in 1844.

Afbeelding: volgens het wapenboek van Rietstap, voerde de familie "(de) Libotte" in Limburg een familiewapen dat er als volgt moet hebben uitgezien3.

image028.jpg 

 


 

Libot in Europese context

image004.jpg

De historische vindplaatsen (records) voor Libot geven een ander beeld dan voor de volgens mij oudere schrijfwijze Libotte. Wat blijkt voor de meer oorspronkelijke familienaam Libotte, is dat deze veruit de meeste historische vindplaatsen heeft in België. Dit laat toch vermoeden dat de familienaam eerder in België (prinsbisdom) is ontstaan dan in Frankrijk. De spreiding van de naam Libot aan de Atlantische kust, lijkt dan eerder een migratiebeweging vanuit België.

Libotte in Europese context4

image029.jpg