Laurentii - numquam solus incedes

Genealogie Laurentii

Numquam solus incedes

Inhoud

Verhalen

Voetnoten

¹ Bronnen o.m.: Raymond Lauwers , Hoembeka, Danny De Keyser, Mechelse Memories, 't GROM (museum Tuinbouwerfgoed, Sint-Katelijne-Waver).

(c) Foto Hombeek P. Lauwens, 2007 - Foto's 1919 uit familiearchief (met dank aan Raymond Lauwers, Hoembeka) - Mechelse tuinbouwveiling, 1930 onder Public Domain (met dank aan Danny De Keyser) en (c) 't GROM, gepubliceerd met toestemming (met dank aan Maarten Jakobs).

Verhalen - 1919 - Isidoor Lauwers, pionier van de bloemkolenteelt te Hombeek

De Hombekenaar Isidoor Lauwers was tijdens de eerste wereldoorlog, na de slag van Antwerpen, bijna vijf jaar geïnterneerd geweest in Nederland. Hij had er gewerkt in de groenteteelt te Loosduinen (slibgronden van de Zuiderzee) ten noorden van Amsterdam, NL, en had er de bloemkolenteelt geleerd. Hij leerde er hoe hij de landbouwgrond geschikt moest maken voor de teelt, hoe men zaad moest winnen, en hoe de bloemkolen konden worden veredeld door kruising. Deze kennis en ervaring kwam hem van pas toen hij terugkeerde naar zijn gezin in Hombeek¹.

Afbeeldingen: Isidoor Lauwers omstreeks 1919 - Het ouderlijk huis Lauwers-Phlips te Hombeek in oktober 2007. - Het gezin Lauwers-Phlips na het overlijden van Isidoor. Leonie Phlips is omringd door haar zonen Richard, Jef, Georges en Louis.

Samen met zijn schoonbroer Jef Phlips en echtgenote Leonie Phlips ("Nie van Flupses") kregen de plannen vorm, kort na nieuwjaar 1919. Isidoor werd boer en tuinman, Leonie hielp bij het melken van de koeien en runde de herberg; Jef legde zich toe op de melkkoeien.

Jef Phlips kreeg het zwaar te verduren tijdens de beurscrash van 1929, maar wist zijn kapitaal opnieuw op te bouwen, onder andere door een succesvolle belegging in de aandelen van de mijn van André Dumont te Winterslag. Hij werd ook handelaar in kolen en in kustmeststoffen.

Isidoor Lauwers startte inmiddels de bloemkolenteelt op een stuk land op de Hombekerkouter, langsheen de Zennedijk. Het land werd bestrooid met kalk, aangevoerd per spoor tot in het goederenstation van Hombeek en nadien met de schop uitgevoerd.

Schoonbroer Jef en zoon Georges mengden vervolgens het kalk in de bovengrond en ploegden. In Sint-Katelijne-Waver werden eenruiterramen aangekocht en er werden kweekbedden aangelegd. Na de winter werd het land bewerkt met verteerd stalmest, en de teelt kon beginnen.

Andere Hombekenaars als Keuleers, Slachmuylders (herberg "Den Engel"), Van Dam, Goossens (herberg "De Kroon") en Bernaerts zouden hun voorbeeld volgen en de Kouter en andere teelvelden werden een wingebied.

In 1943 werd de herberg "In het nieuwe huis" te Hombeek, tot dan een bekende herberg met balzaal op het eerste verdiep, ouderlijk huis van het gezin Lauwers-Phlips, gesloten wegens het slechte oorlogsbier. 1958 werd een keerpunt toen Isidoor Lauwers overleed en de oudste zoon Georges de boerderij overnam. De handel in steenkolen en meststoffen van Jef Phlips kon bij gebrek aan werkkrachten niet worden verder gezet. Isidoor Lauwers en Leonie Phlips hadden vier zonen: de hogergenoemde Georges, Richard, Jef en Louis.

1930: bloemkolen in Mechelen. Met paard en kar werden ze aangebracht en in treinwagons overgeladen. De Mechelse bloemkool werd ook naar het buitenland geëxporteerd¹.