© Laurentii.be
Genealogie
Laurentii
Numquam
solus incedes
Inhoud
Blog
Documenten
Foto's
Gezinnen
Stamboom
Startpagina
Thematisch
Verhalen
Verwante
families
Voetnoten
1 Bronnen: Mondiaal nieuws, Elke Borghs,
25 februari 2004. – De documentaire ‘Verapaz, de
eerste Belgische kolonie’ kwam er naar een idee van Jan Crab,
door het enthousiasme van Elke Borghs en dankzij de
aanstekelijke kettingreactie die daarop volgde bij antropologen, professoren,
journalisten en een grafisch vormgever om U tegen te zeggen. Inspiratie waren
het boek ‘Een kortstondige kolonie’ van Stefan van den Bossche en de
documentaire ‘Tu ne verras pas Verapaz’ van An van Dienderen
- onderzoek van H. Le Page te Antwerpen.
2 Blz. 44 en 82 of “Amérique centrale. Colonisation
du district de Santo-Thomas de Guatemala par la Communauté
de l'Union, fondée par la
Compagnie Belge de Colonisation.
Collection de renseignements publiés
ou recueillis par la
Compagnie …”, waarvan het origineel bewaard is in de British Library.
Prenten uit private collectie (Public
domain 1865-1885, Bron: Wikimedia) – prent Liebig
uit private collectie (Public Domain, 1904-1926) – Kaart: © Google/Enegi, 2018 onder gebruikslicentie.
|
|
Verhalen - 1841
- de eerste Belgische kolonie in Guatemala
Een oud lied (in 1964 verschenen
in De Standaard) gaat over deze emigratie: “Wie gaat er mee naar Verapa – daar moeten
wij niet werken – eten en drinken op ons gemak – slapen gelijk een verken.”
De uitwijking naar de “Nieuwe
Wereld” vond plaats in 1840-1845, vooral naar de streek van Vera-Paz in
Guatemala. De eerste Belgische koning zou de verslagen gelezen hebben van de
Duitse ontdekkingsreiziger Alexander Von Humboldt,
die spraken over het klimaat, de bodemrijkdom en de opbrengsten in
Midden-Amerika. Het idee rijpte een kolonie te stichten om de vele werklozen
en de slachtoffers van de mislukte aardappeloogst (in heel Europa) een nieuw
bestaan te schenken. Het was allicht een wat rooskleurige voorstelling van de
feiten. Onder meer tropische ziekten hielden er lelijk thuis.
In sommige dorpen had men
personen die men “de Oostman” noemde, mensen die in
Guatemala, bv. in Santo Tomas, of ook in Mexico waren geweest (zie ook de
Belgische princes Charlotte – Carlotta
in Mexico). Het archief van Santo Tomas ligt opgeslagen in het Ministerie van
Buitenlandse Zaken te Brussel. De kolonie van Santo Tomas kende een kortstondig
bestaan van 20-25 jaar. De belangstelling bleef echter bestaan, o.m. in 1939
meerde het opleidingsschip De Mercator er nog aan, in wat nu Puerto Barrios is, en er werd onderzocht welke gegevens nog
beschikbaar waren van een kwart eeuw Belgische aanwezigheid. Naar verluid
werden op het kerkhof op grafzerken nog Vlaamse namen gevonden, en er waren
getuigenissen van inwoners met Vlaamse voorouders1.
Afbeeldingen:
de Belgische kolonie Santo Tomas in Guatemala2 en onderaan de geromantiseerde versie in
de collectie Liebig kaarten.
Enkele
maanden na de mislukte kolonisatie in Santo Tomas, kreeg België alsnog zijn
kolonie, Belgisch Congo. De opgedane ervaring in Guatemala was hierbij van
doorslaggevend belang. Op het kaartje merk je naast Santo Tomas de Castilla ook een plaatsnaam Livingston. Ik vermoed dat er
een verwantschap is met de ontdekkingsreiziger die ook in Congo actief was,
al heb ik dat niet verder onderzocht - "Doctor Livingston I presume?".
In Puerto Barrios getuigen een tiental graven met
familienamen zoals Haegendoorns, Vandenberg en Esmenjaud
nog van de verre Belgische geschiedenis. België zond zijn zonen uit naar
Guatemala, maar verwaarloosde ze nadien. Oscar
Berger - een van hun nazaten - maakte het tweemaal tot burgemeester in
Guatemala City, en in november 2003 werd hij zelfs tot president verkozen.
|
|
Een
stukje koloniale geschiedenis
Vanaf 1831
|
Pact tussen
Midden-Amerika en Engelse zakenlui: de Engelsen kunnen lege gebieden
bevolken (Verapaz, Petén, Santo Tomas, Chiquimula), de landbouwproductie en infrastructuur
verbeteren in ruil voor hun monopolie over bosbouw, met commerciële en
fiscale voordelen.
|
1837
|
Fabrikanten en
industriëlen doen voorstellen om koloniale nederzettingen te vestigen en zo
hun afzetgebied te vergroten.
|
1839-1843
|
Officiers,
generaals en kapitaalkrachtigen in België doen voorstellen aan koning
Leopold I voor kolonies in Abessinië, West-Afrika,
Nicaragua, Brazilië, de Filipijnen, Nieuw-Zeeland, Spaans-Guinea, Kreta of
Cyprus.
|
7 januari 1841
|
NV Compagnie Belge de Colonisation of de”Belgische Maatschappij van
Volksplanting” wordt bij Koninklijk Besluit bekrachtigd. De Belgen
nemen het pact met Guatemala over van de Britten in het noordelijke gebied Verapaz.
|
9 november 1841
|
De koninklijke
schoener Louise Marie vertrekt
vanuit Oostende naar Guatemala voor prospectie onder leiding van kolonel
Remy de Puydt. Aankomst in de baai van Santo
Tomas op 6 januari 1842.
|
februari 1842
|
Kolonel de Puydt onderhandelt met de Guatemalaanse overheid en
ruilt Verapaz voor Santo Tomas. Voorwaarden zijn
dat de regio grondgebied van Guatemala blijft, dat de immigranten (minstens
100 gezinnen van vijf leden elk) na verloop van tijd de Guatemalaanse
nationaliteit verwerven, dat België betaalt met geld en wapens en dat het
de taak opneemt een haven, een stad en goede infrastructuur uit te bouwen.
|
16 maart 1843
|
Schepen vertrekken
uit Antwerpen en Oostende naar Santo Tomas, met een kleine honderd
kolonisten, vooral mensen uit lagere sociale milieus.
|
1844
|
Veel kolonisten
sterven in erbarmelijke omstandigheden en de financiële situatie van de
kolonie is belabberd. Toch komt de tweede golf landverhuizers er aan.
|
1845
|
Gezanten van de
Belgische regering worden naar Santo Tomas gestuurd om de kolonie te
redden. Een officieel rapport betekent het begin van het einde van alle
officiële Belgische hulp aan Santo Tomas: het faillissement van de
Compagnie Belge de Colonisation
|
1845-1848
|
Landbouwcrises,
aardappelplaag, tyfus en cholera-epidemie in België: mensen vertrekken nog
steeds naar de kolonie.
|
1847
|
Personen werden
per schip gerepatrieerd, nog weinig communicatie tussen de kolonie en
België.
|
1 januari 1850
|
345 inwoners in
Santo Tomas, waaronder 189 Belgen
|
1856
|
De Belgische
schepen keren terug naar België; achtergebleven kolonisten beginnen
plantages op privé-initiatief.
|
|