Laurentii - numquam solus incedes

Genealogie Laurentii

Numquam solus incedes

Inhoud

Verhalen

Foto Sint-Martinuskerk Aarsele onder Creative Commons licentie CC BY-SA 3.0 van Paul Hermans, 2008 (Bron: Wikipedia). - (c) Foto hof van Baudeloo uit private collectie Maurice Thorré. - Kaartbewerking eiland Ré van M. Minderhout, 2006 in Public Domain (Bron: Wikipedia).

Verhalen – 1763 - Jos Lauwers, burgemeester en schepen van Aarsele (Tielt)

Jos Lauwers werd geboren omstreeks 1725 te Wontergem, thans een deelgemeente van de fusie Deinze, als zoon van Jaak Lauwers en Philippina Minne. In het voetspoor van zijn vader, die in 1749 schepen was van Gottem, een andere deelgemeente van Deinze, was hij schepen en burgemeester te Aarsele, deelgemeente van Tielt, tussen 1763 en 1798. Deinze behoort thans tot de provincie Oost-Vlaanderen, terwijl Tielt bij West-Vlaanderen hoort... volgens hedendaagse begrippen was de vader een Oostvlaamse burgemeester, de zoon (en kleinzoon) Westvlaams. Jos huwde in 1748 in Markegem, deelgemeente van Dentergem, met Josine De Smet.

Afbeelding: de Sint-Martinuskerk te Aarsele. Ze werd herbouwd in 1779 en later in 1910, terwijl de vroeggotische achthoekige vieringtoren, opgetrokken in veld- en Doornikse steen, het enige restant is dat herinnerd aan de oorspronkelijke kerk van het midden van de 13^e eeuw. Gelegen op de baan van Gent naar Tielt, ontsnapte Aarsele de eeuwen voordien niet aan plunderingen. Zo werd de gemeente in 1580 verwoest door de Geuzen. Ook tijdens de 17e eeuw liep het fout, zo onder meer in 1646 en later in 1690, wanneer de Franse legers er brand en verwoesting zaaiden, en tussen die twee data in, in 1666, werd Aarsele door de pest getroffen.

Zijn eerste echtgenote overleed echter in het kraambed te Dentergem op 16 augustus 1757. Jos hertrouwde in 1758 te Wakken, een andere deelgemeente van Dentergem, met Marie Rose Callewaert. Hij was landbouwer in Dentergem en in Aarsele, waar hij als eerste Lauwers de hoeve "Baudeloo" bewoonde.

De hoeve Baudeloo was meer dan een eeuw het bezit geweest van de familie Verougstraete. Francis Verougstraete, de laatste bewoner, was burgemeester geweest van Aarsele, en verhuisde naar Schuiferskapelle, een andere deelgemeente van Tielt. Deze Francis was een voorouder van notaris Verougstraete uit Olsene.

Baudeloo

Afbeelding: de hoeve “Hof van Baudeloo” uit de 18^e eeuw bestaat nog steeds en ligt aan wat nu de Baudeloostraat heet te Aarsele.

Baudeloo had een lange voorgeschiedenis die samenhing met de geschiedenis van de abdij Baudeloo. De hoeve kwam door een schenking van de familie Gruuthuse in het bezit van de abdij Baudeloo van Gent. Dit klooster werd in 1200 gesticht te Sinaai-Waas, waar een gelijknamige hoeve bestond en nog steeds bestaat. Na verwoestingen door de Geuzen werd het klooster in 1602 overgebracht naar Gent. Willem de Castillo werd er in 1610 abt. Het klooster zou op 31 oktober 1796 worden bezet door de Fransen, die de kloosterlingen verdreven. De Fransen verkochten het Gentse klooster als 'nationaal eigendom' en hospiezen van Gent kochten het als 'zwartgoed'. De Aarseelse hofstede Baudeloo was een grote schapenhoeve, waarvan thans enkel de grote schuur aan de straatkant nog overblijft. De familie Lauwers woonde er 141 jaar, van 1763 tot 1904.

Jos Lauwers was burgemeester van Aarsele van 1767 tot 1802, mogelijk maar tot 1798, gezien hij door de Franse bezetter werd verbannen naar het eiland Ré. Hij overleefde deze verbanning. Zijn zoon Albert Lauwers en diens echtgenote Barbara Lootens, en nadien Marie Katrien Ide, volgden hem op. Albert was eveneens burgemeester van Aarsele, tussen 1802 en 1851, het jaar van zijn overlijden. Alberts zoon Ivo Lauwers werd de volgende bewoner, samen met zijn echtgenote Christine Decoen. Ivo Lauwers woonde er tot 1870 en de hoeve ging over in de handen van Ivo's kinderen.

Afbeelding: ligging van het eiland Ré nabij Frankrijk. Ile de Ré ligt in de regio Poitou-Charentes in het departement Charente-Maritime. Île de Ré is nu een vakantie-eiland dat sinds 1988 vanaf het vasteland van Frankrijk (La Rochelle) is te bereiken via een lange tolbrug. Typisch voor Ile de Ré zijn de witte huisjes met het groene houtschrijnwerk en oranje dakpannen daken, de nog steeds ambachtelijke zoutwinning, de lokale wijnbouw en de visserij.