Laurentii - numquam solus incedes

Genealogie Van Praet

Hoe hoger geëerd,

hoe hoger van weerd.

Inhoud

Verhalen

(c) Foto olieverfschilderij uit private collectie (Schilderij onder Public Domain, Pieter Neefs, 1578-1656). – Bewerking familiewapens uit de 17^e-18^e eeuw (originelen onder Public Domain).

Verhalen - 1717 - Van Praet te Antwerpen

Afbeelding: het interieur van de Antwerpse kathedraal midden 17e eeuw.

In het Gulden Boek van de sacramentskapel in de kathedraal van Antwerpen (16231-1828) vonden we een vermelding van Van Praet omstreeks 1717.

Het boek werd omstreeks die tijd getekend door Antoon (Antonio) van Praet, 'Jacomo And. van Praet', Van Praet Jan Baptist, Angela Jacoba van Praet.

Het wapen van Antonius F. van Praet ontbrak bij de tekening van dit gastenboek van de kapel van het Heilig Sacrament. Nazaten van de familie zouden later het schild met de drie klaverbladen voeren.

Het gulden boek bevat 324 perkamenten bladen met wapens, handtekeningen en gekleurde tekeningen. Vanaf het bezoek van Maria de Medici van 4 september tot eind oktober 1631 werd aan honderden personen bij hun bezoek aan de kathedraal gevraagd om het boek te tekenen. Achteraf werd rond die handtekening door een kunstenaar een cartouche geschilderd en meestal een wapen toegevoegd. Heel wat hoogwaardigheidsbekleders, notabelen en clerus komen in het boek voor. Het boek vangt aan met ondermeer aartshertogin Isabella, Rudolf van Habsburg, de hertog van Aarschot, ridder Nicolas Rockox. Vorsten, graven, hertogen, markiezen, ridders en tal van andere notabelen vulden aan bij hun bezoek aan de kathedraal.

Verhalen - 1741 - Het ongelukkige liefdesleven van Marie Van Praet (Antwerpen/Lier)

Marie Cornelia Van Praet was verliefd op Karel Wuchtens junior, en beiden stuurden aan op een huwelijk. Dat was echter zonder Maria's vader Baltazar gerekend. Die verzette zich blijkens een notitie in een kerkboek op 9 oktober 1741 tegen het huwelijk van zijn dochter.

Marie Van Praet was opgevoed bij haar vaders grootmoeder, maar haar vader keerde terug uit Spanje. Toen Balthazar terugkeerde, trok de grootmoeder naar het klooster te Luïthagen.

Marie trok zich terug in het klooster Sion te Lier, “waer sij geirne soude blijven tamquam in loco securo et asyli”. Zij vroeg er te mogen blijven, want vreesde met geweld te worden weggehaald. Dit asiel werd haar toegestaan op 23 oktober 1741.

De Antwerpse familie Van Praet was gerehabiliteerd in de adel op 19 mei 1734, en opgenomen in de ridderstand op 6 september 1822.

Marie Cornelius Van Praet, dochter van Balthazar Van Praet, werd ook vermeld op 25 september 1744 als gehuwde vrouw die wilde scheiden, en als sekwesterplaats het klooster van de Bonifanten koos te Antwerpen.

Afbeeldingen: het familiewapen Van Praet te Antwerpen in de 18e eeuw. Het wapenschild bevatte drie klaverbladen van sinopel. Afbeelding onder: merk de overeenkomsten in de vormgeving tussen het 18e eeuwse Antwerpse wapen en dit 17e eeuwse familiewapen van Van Praet uit de grensstreek tussen het graafschap Vlaanderen en het hertogdom Brabant, eveneens uitgevoerd op een zilveren achtergrond, met waterlelie bladeren van sinopel (groen).